Οι κάπροι του Ερύμανθου
Κατα τη μυθολογία, η Θεά Άρτεμις είχε χαρίσει στον Ερύμανθο ένα φοβερό και τρομερό
αγροιόχοιρο, ο οποίος όμως έκανε ζημιές στα χωράφια της περιοχής. Ο βασιλιάς Ευρυσθέας
ανέθεσε στον Ηρακλή να το πιάσει και να το πάει ζωντανό στο Άργος.
Στη πραγματικότητα πρόκειται για μια αλληγορία όπου ο κάπρος αντιπροσωπεύει την
αγριότητα της φύσης, ενώ ο Ηρακλής τη παρέμβαση των ανθρώπων σε αυτή.
Ξεκινήσαμε τη Παρασκευή, 25η Μαρτίου με βροχερό καιρό. Στον Ισθμό σταματήσαμε
περιμένοντας να κοπάσει λίγο, για να συνεχίσουμε μέχρι το Κιάτο όπου πιάσαμε το πρώτο
χώμα. Με τόση βροχή όμως η λάσπη ήτανε το κάτι άλλο… Όσοι είχανε χαμηλό φτερό βλαστημήσανε…
Καταλήξαμε στο χωριουδάκι Πανόραμα, δίπλα από τη λίμνη του Φενεού. Η φιλοξενία των
ανθρώπων εκεί δεν περιγράφεται.
****
Το εγκαταλελειμμένο πια σχολείο που μας φιλοξένησε το βράδυ. Τα πάντα τα
είχε καλύψει η πάχνη.
Το πρωί κάποιοι είχαν τη τύχη να δοκιμάσουν φρεσκοαρμεγμένο πρόβειο γάλα.
Η τεχνητή λίμνη του Φενεού.
Στο δρόμο για Πλανητέρο
Αφού κάναμε μια στάση για καφέ και βενζίνη στη Κλειτορία, συνεχίσαμε για τη λίμνη του Λάδωνα.
Στον ποταμό Λάδωνα κολυμπούσε στην
αρχαιότητα η θεά Δήμητρα.
Ο Σπύρος ζήλεψε και είπε να ρίξει
και αυτός μια βουτιά.
Στο δάσος Φολόης…
Κοντά στο χωριό Κλινδιά υπάρχει ένα ωραίο
ερημοκλήσι. Απ’ έξω κρέμεται αυτή η καμπάνα
που έχει ένα ταμπελάκι με το όνομα του κατασκευαστή
της. Το ταμπελάκι λοιπόν μας πληροφορεί ότι
φτιάχτηκε στο μηχανουργείο του Β.Κ.Κατσούρη,
στην οδό Ηφαίστου 24 στην Αθήνα.
Στο Μοναστηράκι σε αυτό το δρόμο που κάποτε
υπήρχαν μηχανουργεία, σήμερα πουλάνε χάντρες.
Ξεγελαστήκαμε και εμείς σαν τους ιθαγενείς της
νοτίου Αμερικής…
Θέλοντας να μειώσουμε τα χιλιόμετρα της επιστροφής, κινηθήκαμε βόρεια και το βράδυ
καταλήξαμε στο Καλέτζι, το χωριό καταγωγής της οικογένειας Παπανδρέου. Ο Αργύρης,
0 ιδιοκτήτης της μοναδικής ανοιχτής ταβέρνας, μας περιποιήθηκε και με το παραπάνω.
****
Το άλλο πρωί κυκλώσαμε τον Ερύμανθο
για να βγούμε Καλάβρυτα και από εκεί,
στη γνωστή σε όλους πια, λίμνη Τσιβλού.
Στο γυρισμό φάγαμε και τη βροχούλα μας,
έτσι για επιδόρπιο.
Καλή αντάμωση στην επόμενη χωμάτινη εξόρμηση!